جراحی بینی در افراد مسن

هر فردی که متولد می‌شود دارای یک تیغه بینی مخروطی شکل بوده که رو به بالا متمایل می‌باشد. رفته رفته بالا رفتن سن، سبب پایین آمدن تیغه بینی و محدب گونه خواهد شد. تاثیر بالا رفتن سن بر روی ساختار پایه بینی در افراد مسن به خوبی مشهود است. لازم به ذکر است دوره پیری و تجربه تغییرات مرتبط با آن در هر فردی متفاوت خواهد بود.

به طور کلی پوست با افزایش سن خاصیت ارتجاعی خود را از دست داده و آتروفی کلاژن با تخریب مکانسیم‌های ترمیم سلولی اتفاق خواهد افتاد.

این عمل سبب ضخیم شدن پوست بینی در بخش پایینی و نازک شدن پوست بینی در قسمت بالایی بینی خواهد شد. در نتیجه ناهمگونی بین اسکلت بینی نمایان شده که برای افراد مسن معضل خواهد بود. در زنان ممکن است فرورفتگی کمی در بالای نوک بینی ایجاد شود و پهنای تیغه بینی کاهش پیدا کند.

علاوه بر این در اثر کاهش آلاستیته پوست، توانایی آن برای منقبض کردن و جمع شدن کاهش پیدا خواهد کرد. در نتیجه، پوست بینی خود به تنهایی به یک مولفه فنی پایه و اساسی در رینوپلاستی در بینی افراد مسن تبدیل می‌گردد.

بالا رفتن سن سبب ضعیف شدن بافت همبند در ناحیه اسکرول(بخشی که غضروف ناحیه میانی و تحتاتی بینی را به هم وصل می‌کند)، باعث جدا شدن تدریجی آن‌ها شده و انفصال را ایجاد خواهد کرد.

جدا شدن غضروف‌های بینی از هم به همراه پتوز نوک بینی، موجب تغییر شکل سوراخ‌های بینی نیز خواهد شد.

همه موارد گفته شده افتادگی نوک بینی را شامل شده و سبب از دست دادن پشتیبانی غضروفی ذاتی در نوک بینی خواهد شد. نوک بینی گوشتالو، بینی دراز، ستونچه آویزان و تغییر در تنفس به دلیل کاهش زاویه مجرای داخلی عبور هوا، همگی فرد مسن را به سمت جراحی بینی سوق خواهد داد.

مسئله مهم دیگر این است که کهولت سن سبب ضعیف شدن غضروف بینی و عدم پشتیبانی صحیح سوراخ‌های بینی شده و مختل شدن جریان خواهد شد. به عبارت دیگر ماهیچه ای در صورت که مسئول حرکات سوراخ‌های بینی بوده و به آتروفی معروف است توانایی بیمار برای حمایت از مجاری رد و بدل شدن هوا در بینی را کاهش خواهد داد. این امر سبب خشکی بینی، کم شدن مخاط بینی و گرفتگی و انسداد بینی خواهد شد.

بنابراین جراح باید به اینکه ابعاد کلی صورت در دراز مدت تغییر کرده است آگاهی پیدا کند. در افراد مسن به طور معول یک سوم بالایی صورت متناسب با عقب تر رفتن خط رشد مو، افزایش یافته، در حالیکه یک سوم پایینی صورت به دلیل جذب ماکسیلا(فک بالایی) و مندیبل(فک پایینی)، به همراه آتروفی ماهیچه و بافت زیر جلدی، کاهش پیدا می‌کند. در نتیجه یک سوم میانی به دلیل کشیده شدن نسبی بینی، دراز تر به نظر خواهد رسید.

جراحی بینی در افراد مسن باید بر اساس توازن و تعادل در صورت از طریق کوتاه تر کردن بینی کشیده تر صورت گیرد.